ΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ημέρες θα ασκήσουν την μεγαλύτερη δυνατή τρομοκρατία
ΑΡΘΡΟ του Διευθυντή του e-Volos.gr, Αντώνη Κουμιώτη
ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ είδος, όπως και οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων εξάλου, πάσχει και δυστυχώς από χιλιάδες ασθένειες της ψυχής, ισχυρότερη εκ των οποίων δεν είναι άλλη από την λαγνεία για την εξουσία. Τα παραδείγματα στην ιστορία ποικίλουν. Εκείνα τα ιδιαίτερα όμως συστατικά που μπορούν να εξασφαλίσουν την εξουσία ήταν, είναι και θα συνεχίσουν να είναι συγκεκριμένα, δίχως χρώμα, πατρίδα ή πίστη:
1. Υποτέλεια στους ισχυρούς
2. Εκδούλευση στους συμμάχους
3. Επιβολή, δια της διαχείρισης των φόβων τους, στους ανίσχυρους
ΣΩΣΤΟ ΔΟΓΜΑ δηλαδή, τριαδικό και ομοούσιο, με την διαχείριση του φόβου, αν και παγιώμενη, να εντείνεται, ανάλογα με τις περιστάσεις, ανάλογα δηλαδή με το κατά πόσο κινδυνεύει ή όχι η ύπαρξη ενός επίσης παγιωμένου συστήματος εξουσίας.
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, όπου το σύστημα εξουσίας στην χώρα μας και μάλιστα για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό, κινδυνεύει. Και δεν είναι τόσο το γεγονός ενδυνάμωσης του ΣΥΡΙΖΑ αυτό καθ' αυτό που φοβίζει όσους κινούν τα νήματα, όσο η αποτυχία τους να ελέγξουν, όπως έκαναν παραδοσιακά καθ' όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης, τις αντιδράσεις και έπειτα δια των συστημικών Μέσων Ενημέρωσης να χειραγωγήσουν τις μάζες. Αυτό είναι που τους τρομάζει περισσότερο, η διαφαινόμενη και μάλιστα μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, κατάρρευση ολόκληρου του οικοδομήματός τους.
ΓΙ' ΑΥΤΟ και τις επόμενες ημέρες, μέχρι και την 17η Ιουνίου, θα ασκησούν την μεγαλύτερη δυνατή τρομοκρατία προς τον ελληνικό λαό, με απώτερο σκοπό, αν δεν καταφέρουν το επιθυμητό, τουλάχιστον να διασώσουν τις σημαντικότερες γι' αυτούς μονάδες, με τις οποίες θα επαναδιαπραγματευτούν, τόσο με τους ισχυρούς, όσο και με τους συμμάχους τους. Επειδή όμως, όπως προείπαμε, το δόγμα είναι τριαδικό και ομοούσιο, αν δεν καταφέρουν την επιβολή στους ανίσχυρους, τότε είναι σίγουρα τελειωμένοι... οριστικά και αμετάκλητα.
ΛΟΙΠΟΝ, τί λέτε, θα τους αφήσουμε να συνεχίσουν το μεγάλο πάρτυ στις πλάτες μας και των επόμενων γενιών ή θα νικήσουμε επιτέλους τον φόβο μας, μέσω του οποίου προσπαθούν και πάλι να μας επιβληθούν; Για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά έχουμε και το καρπούζι και το μαχαίρι, μήπως να το χρησιμοποιήσουμε κιόλας, γυρνώντας έτσι σελίδα στην μεταπολίτευση και μετατρέποντας όλους αυτούς σε φαντάσματα του κακού παρελθόντος μας;
ΑΡΘΡΟ του Διευθυντή του e-Volos.gr, Αντώνη Κουμιώτη
ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ είδος, όπως και οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων εξάλου, πάσχει και δυστυχώς από χιλιάδες ασθένειες της ψυχής, ισχυρότερη εκ των οποίων δεν είναι άλλη από την λαγνεία για την εξουσία. Τα παραδείγματα στην ιστορία ποικίλουν. Εκείνα τα ιδιαίτερα όμως συστατικά που μπορούν να εξασφαλίσουν την εξουσία ήταν, είναι και θα συνεχίσουν να είναι συγκεκριμένα, δίχως χρώμα, πατρίδα ή πίστη:
1. Υποτέλεια στους ισχυρούς
2. Εκδούλευση στους συμμάχους
3. Επιβολή, δια της διαχείρισης των φόβων τους, στους ανίσχυρους
ΣΩΣΤΟ ΔΟΓΜΑ δηλαδή, τριαδικό και ομοούσιο, με την διαχείριση του φόβου, αν και παγιώμενη, να εντείνεται, ανάλογα με τις περιστάσεις, ανάλογα δηλαδή με το κατά πόσο κινδυνεύει ή όχι η ύπαρξη ενός επίσης παγιωμένου συστήματος εξουσίας.
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, όπου το σύστημα εξουσίας στην χώρα μας και μάλιστα για πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό, κινδυνεύει. Και δεν είναι τόσο το γεγονός ενδυνάμωσης του ΣΥΡΙΖΑ αυτό καθ' αυτό που φοβίζει όσους κινούν τα νήματα, όσο η αποτυχία τους να ελέγξουν, όπως έκαναν παραδοσιακά καθ' όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης, τις αντιδράσεις και έπειτα δια των συστημικών Μέσων Ενημέρωσης να χειραγωγήσουν τις μάζες. Αυτό είναι που τους τρομάζει περισσότερο, η διαφαινόμενη και μάλιστα μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα, κατάρρευση ολόκληρου του οικοδομήματός τους.
ΓΙ' ΑΥΤΟ και τις επόμενες ημέρες, μέχρι και την 17η Ιουνίου, θα ασκησούν την μεγαλύτερη δυνατή τρομοκρατία προς τον ελληνικό λαό, με απώτερο σκοπό, αν δεν καταφέρουν το επιθυμητό, τουλάχιστον να διασώσουν τις σημαντικότερες γι' αυτούς μονάδες, με τις οποίες θα επαναδιαπραγματευτούν, τόσο με τους ισχυρούς, όσο και με τους συμμάχους τους. Επειδή όμως, όπως προείπαμε, το δόγμα είναι τριαδικό και ομοούσιο, αν δεν καταφέρουν την επιβολή στους ανίσχυρους, τότε είναι σίγουρα τελειωμένοι... οριστικά και αμετάκλητα.
ΛΟΙΠΟΝ, τί λέτε, θα τους αφήσουμε να συνεχίσουν το μεγάλο πάρτυ στις πλάτες μας και των επόμενων γενιών ή θα νικήσουμε επιτέλους τον φόβο μας, μέσω του οποίου προσπαθούν και πάλι να μας επιβληθούν; Για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά έχουμε και το καρπούζι και το μαχαίρι, μήπως να το χρησιμοποιήσουμε κιόλας, γυρνώντας έτσι σελίδα στην μεταπολίτευση και μετατρέποντας όλους αυτούς σε φαντάσματα του κακού παρελθόντος μας;
