Δεν γνωριζόμαστε, αλλά χαίρομαι για την πρωτοβουλία σου να στήσεις το δικό σου blog.
Παρακολούθησα μέσω του Voliotaki την ιστορία με την σύλληψή σου και δεν είναι υπερβολή ότι με έχει θορυβήσει αυτό περισσότερο από τις ειδήσεις που ακούμε περί μνημονίου, μέτρων κλπ., κλπ., που όλοι γνωρίζουμε.
Και εξηγούμαι: Λόγω οικογενειακού μου ιστορικού, προσπαθώ να μαθαίνω για τις δύσκολες μέρες της κατοχής και του εμφυλίου, που έζησε η Ελλάδα.
Το βιβλίο του δικού μας, Βολιώτη, Θανάση Βογιατζή, που περιγράφει διώξεις, καταδίκες και εκτελέσεις αθώων αγωνιστών, μου θύμισαν την δική σου περίπτωση.
Όπως φαίνεται, υπάρχουν ακόμη στο DNA κάποιων τα στίγματα των ταγματασφαλιτών και της μαυροκουκούλας, που θρέφονται από την ανάγκη της διασφάλισης των άνομων συμφερόντων τους.
Διαβάζω τις τελευταίες ώρες σε blogs, την προσπάθεια - απόπειρα πάλι φίμωσής τους, μέσω νομοσχεδίου που θα κατεβάσουν.
Οι μέρες που ζούμε έχουν κάνει πια επιτακτική την ανάγκη για επικοινωνία μόνο μέσω διαδικτύου.
Θα ήθελα να σου ευχηθώ καλή συνέχεια, με εμπνευσμένες αναρτήσεις.
Υ.Γ.: Ο παππούς μου καταδικάστηκε και εκτελέστηκε ομόφωνα για ΔΙΑΝΟΜΗ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΤΥΠΟΥ το καλοκαίρι του '49.
Σταυρούλα Κ.
